W trybie Jeden gaz i Wiele gazów domyślnym aktywnym gazem jest powietrze. W menu Gazy można edytować aktywny gaz lub utworzyć nowy gaz.
Nie można usunąć aktywnego gazu. Aby zmienić aktywny gaz, należy zmodyfikować istniejący gaz lub utworzyć nowy gaz i ustawić stan gazu na aktywny. W przypadku zmiany aktywnego gazu poprzedni gaz zostanie wyłączony (tryb Jeden gaz) lub włączony (tryb Wiele gazów).
W trybie Jeden gaz można mieć tylko jeden aktywny gaz. Podczas tworzenia nowego gazu można wybrać, aby był to aktywny gaz lub zapisać najczęściej używaną mieszankę gazów (np. NX32), aby łatwo ją włączyć, gdy będzie potrzebna.
Podczas nurkowania z mieszanką gazów nitroksowych należy wprowadzić do Suunto Ocean zarówno wartość procentową tlenu w butli, jak i limit ciśnienia parcjalnego tlenu. Zapewnia to prawidłowość obliczeń zawartości azotu i tlenu oraz maksymalnej głębokości operacyjnej (MOD), które opierają się na wprowadzonych wartościach. Domyślna zawartość procentowa tlenu (O2%) to 21% (powietrze), a ciśnienie parcjalne tlenu (ppO2) to 1,4 bara.
Zawartość procentową tlenu i ciśnienie parcjalne aktywnego gazu można modyfikować w widoku Edytuj mieszankę wybierając mieszankę.
Frakcję tlenu można modyfikować w zakresie od 21% do 100%.
Ustawienie ppO2 ogranicza maksymalną głębokość operacyjną (MOD), na której można bezpiecznie stosować mieszankę gazów. Wartość ppO2 można ustawić na 1.0, 1.1, 1.2, 1.3, 1.4, 1.5 lub 1.6.
Nie należy zmieniać tych wartości, dopóki nie zrozumie się w pełni ich skutków.
W menu Edytuj mieszankę można również ustawić rozmiar butli. Wartość domyślna to 12 litrów / 80 stóp sześciennych. Należy upewnić się, że ustawiono prawidłowy rozmiar butli, aby zapewnić prawidłowe obliczanie zużycia gazu podczas nurkowania z czujnikiem Suunto Tank POD.
W menu Edytuj mieszankę można również sparować czujnik Suunto Tank POD. Informacje na temat bezprzewodowego parowania ciśnienia w butli – zobacz Jak zainstalować i połączyć czujnik Suunto Tank POD.
Podczas nurkowania w trybie Wiele gazów, Suunto Ocean umożliwia zmianę gazu pomiędzy gazami włączonymi w menu Gazy. Na liście gazów można mieć maksymalnie pięć gazów, włączonych lub wyłączonych.
Algorytm dekompresji zakłada, że wszystkie włączone gazy są planowane do użycia podczas nurkowania i oblicza wszelkie przystanki dekompresyjne, czas dekompresji i czas do wynurzenia zgodnie z dostępnymi gazami. Należy upewnić się, że wyłączono gazy, których nurek nie zabiera ze sobą.
Podczas wynurzania urządzenie zawsze powiadamia o możliwości zmiany gazu na bardziej odpowiedni dla danej głębokości.
Przykładowo, podczas nurkowania na głębokość 40 m (131,2 stóp) mogą to być:
W trakcie wynurzania komputer nurkowy powiadamia o możliwości zmiany gazu na głębokości 22 m (72 stopy) oraz 6 m (20 stóp) według maksymalnej głębokości operacyjnej (MOD) dopuszczalnej dla danego gazu. Powiadomienie o przełączeniu gazu pojawi się w oknie przełączenia, a naciśnięcie dowolnego przycisku spowoduje otwarcie listy gazów z zalecanym gazem w pierwszej kolejności. Należy potwierdzić nowy gaz, naciskając środkowy przycisk. Można też odrzucić zalecaną zmianę gazu. Spowoduje to zignorowanie sugerowanego gazu do następnej możliwej MOD włączonego gazu. Po zakończeniu nurkowania gaz z najniższą wartością O2 będzie aktywnym gazem do następnego nurkowania.