| Termin | Wyjaśnienie |
|---|
| Nurkowanie na większej wysokości | Nurkowanie na wysokości powyżej 300 m (1000 stóp) nad poziomem morza. |
| Prędkość wynurzania | Prędkość, z jaką nurek wynurza się ku powierzchni. |
| Czas wynurzania | Minimalny czas potrzebny do wyjścia na powierzchnię podczas nurkowania z przystankami dekompresyjnymi. |
| Górny pułap dekompresji | W nurkowaniu z przystankami dekompresyjnymi jest to najpłytsza głębokość, na jaką może wynurzyć się nurek w oparciu o obliczone nasycenie gazem obojętnym. |
| CNS | Toksyczność tlenowa dla ośrodkowego układu nerwowego. Toksyczność jest powodowana przez tlen. Może powodować szereg objawów neurologicznych. Najważniejszymi z nich są drgawki podobne do epilepsji, które mogą doprowadzić do utonięcia nurka. |
| CNS% | Procentowa część granicznej wartości toksyczności tlenowej dla ośrodkowego układu nerwowego. |
| Przedział (tkankowy) | Zob. Grupa tkanek |
| DCS | Choroba dekompresyjna. Jedno z zaburzeń powstających bezpośrednio lub pośrednio w związku z tworzeniem się pęcherzyków azotu w tkankach lub płynach ustrojowych wskutek nieprawidłowo przeprowadzonej dekompresji. |
| Dekompresja | Czas spędzony na przystanku dekompresyjnym lub w jego przedziale przed wynurzeniem się na powierzchnię, który umożliwia naturalne uwolnienie azotu z wysyconych nim tkanek. |
| Przedział przystanku dekompresyjnego | W nurkowaniu z przystankami dekompresyjnymi jest to przedział głębokości pomiędzy dolnym a górnym pułapem dekompresji, w którym nurek musi się zatrzymać na pewien czas w trakcie wynurzania. |
| Seria nurkowań | Seria nurkowań powtórzeniowych, pomiędzy którymi komputer nurkowy informuje o niepełnym uwolnieniu azotu z organizmu. W momencie zakończenia eliminacji azotu z organizmu komputer nurkowy się wyłączy. |
| Czas nurkowania | Czas, który upłynął od momentu zanurzenia do momentu wynurzenia i powrotu na powierzchnię po zakończeniu nurkowania. |
| Dolny pułap dekompresji | Największa głębokość podczas nurkowania z przystankami dekompresyjnymi, na której odbywa się dekompresja. |
| MOD | Maksymalna głębokość operacyjna (ang. Maximum Operating Depth) gazu oddechowego to głębokość, na której ciśnienie parcjalne tlenu (pO2) w mieszance gazów przekracza wartość uznaną za bezpieczną. |
| Nurkowanie wielopoziomowe | Nurkowanie pojedyncze lub nurkowanie powtórzeniowe, które obejmuje czas spędzony na różnych głębokościach, w przypadku którego mają miejsce limity czasu bezdekompresyjnego, które nie są obliczane wyłącznie na podstawie maksymalnej osiągniętej głębokości. |
| Nitroks (Nx) | W nurkowaniu rekreacyjnym termin ten dotyczy każdej mieszanki o udziale tlenu wyższym niż w zwykłym powietrzu. |
| Czas bezdekompresyjny | Czas bez przystanku dekompresyjnego. Maksymalny czas, który nurek może spędzić na danej głębokości bez konieczności wykonywania przystanków dekompresyjnych podczas wynurzania. |
| Nurkowanie bezdekompresyjne | Każde nurkowanie umożliwiające bezpośrednie, nieprzerwane wynurzenie się na powierzchnię w dowolnym momencie nurkowania. |
| Czas nurkowania bez dekompresji | Angielski skrót oznaczający limit czasu bezdekompresyjnego. |
| OTU | Jednostka tolerancji tlenowej (ang. Oxygen Tolerance Unit). Jednostka wykorzystywana do pomiaru stopnia ogólnoustrojowego zatrucia tlenem, powodowanego przez wydłużoną ekspozycję na wysokie ciśnienia parcjalne tlenu. Najczęstszymi objawami są podrażnienie płuc, uczucie palenia w klatce piersiowej, kaszel oraz zmniejszenie pojemności życiowej płuc. |
| O2% | Procentowa lub ułamkowa zawartość tlenu w gazie oddechowym. Zwykłe powietrze zawiera 21% tlenu. |
| pO2 | Ciśnienie parcjalne tlenu. Ogranicza maksymalną głębokość, na której można bezpiecznie stosować mieszankę nitroksową. Maksymalne ciśnienie parcjalne tlenu w przypadku nurkowań z użyciem wzbogaconego powietrza wynosi 1,4 bara. Warunkowo dopuszczalne jest nurkowanie przy ciśnieniu parcjalnym rzędu 1,6 bara. Przekroczenie tego limitu wiąże się z ryzykiem natychmiastowego wystąpienia objawów toksyczności tlenowej. |
| Nurkowanie powtórzeniowe | Każde nurkowanie, przy którym na czas dekompresji wpływ ma nagromadzony azot zalegający w organizmie nurka po poprzednich nurkowaniach. |
| Azot zalegający | Ilość nadmiarowego azotu pozostająca w organizmie nurka po wykonaniu jednego lub większej liczby nurkowań. |
| RGBM | Model zredukowanego gradientu pęcherzyków (ang. Reduced Gradient Bubble Model). Nowoczesny algorytm umożliwiający monitorowanie poziomu zarówno gazu rozpuszczonego jak i gazu swobodnego znajdującego się w organizmie nurka. |
| Aparat oddechowy | Samodzielny aparat oddechowy umożliwiający przebywanie pod wodą. |
| Czas na powierzchni | Czas, który upłynął pomiędzy wynurzeniem się na powierzchnię z nurkowania a rozpoczęciem zanurzenia do kolejnego nurkowania. |
| Grupa tkanek | Teoretyczna koncepcja wykorzystywana do opisania modelu tkanek organizmu, która służy do opracowywania tabel dekompresyjnych lub przeprowadzania obliczeń związanych z dekompresją. |